Ρατσισμός κατά των Ελλήνων

Σε έναν κόσμο υπερβολής και ανοησίας όλοι έχουν το δικαίωμα να κρίνουν τους πάντες και τα πάντα.

Αν κάποιος έχει διαφορετικές απόψεις σε σχέση με το μοντέλο κοινωνίας που προωθεί η Νέα Τάξη θεωρείται φασίστας, μισαλλόδοξος και οπισθοδρομικός.

Οι περισσότερες χώρες της Δύσης έχουν υιοθετήσει ένα πολυπολιτισμικό μοντέλο κοινωνίας κάτι που ευνοεί την ανάμιξη των ανθρώπων σε ένα παγκόσμιο χωριό. Έτσι, πολλοί είναι οι μετανάστες, που στην πλειοψηφία τους λαθραία περνούν τα σύνορα, οι οποίοι εισβάλλουν σε χώρες που έχουν άλλες επικρατούσες συνήθειες από αυτές των χωρών τους. Μουσουλμάνοι έρχονται σε χριστιανικές χώρες αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Όμως, ξεχνούν ότι οι χριστιανικές κοινωνίες τους δέχονται και τους φροντίζουν και ακολουθώντας μια συγκεκριμένη ρητορική, θεωρούν ότι καταπατούνται τα δικαιώματά τους. Αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών είναι η παραχώρηση από πλευράς Κρατών δικαιωμάτων και προνομίων στους μετανάστες αν και οι τελευταίοι έχουν έρθει παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο. Όχι μόνο έρχονται παράνομα, αλλά έχουν και την απαίτηση να χτίζονται χώροι προσευχής και λατρείας για αυτούς με έξοδα των γηγενών, καθώς και να τους παρέχονται πολυτέλειες που ούτε οι ντόπιοι δεν απολαμβάνουν.

Λογική κατάληξη αυτών των γεγονότων είναι η αντίδραση των ντόπιων πολιτών.

Ο κάθε φορολογούμενος έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Έτσι, από τη στιγμή που πληρώνει φόρο στο Κράτος έχει την απαίτηση να λαμβάνει τις απαραίτητες παροχές καθώς τις δικαιούται. Αντιθέτως, όμως, οι πολιτικές ηγεσίες νοιάζονται πρώτα για την ζωή των λαθραίων μεταναστών και μετά για τους ντόπιους. Σχεδόν όλοι οι μετανάστες έχουν πρόσβαση σε κατάλυμα, έχουν φαγητό και υπερβολικές παροχές όπως ίντερνετ. Αυτά γίνονται στην Ελλάδα την ώρα που οι Έλληνες εκτοπίζονται από τα σπίτια τους, που τους τα παίρνουν οι τράπεζες, στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο νηστικά με αποτέλεσμα να λιποθυμάνε και όσον αφορά τις ιατροφαρμακευτικές παροχές μένουν ξεκρέμαστοι. Ο πολίτης οδηγείται στην αντίδραση.

Δεν θέλει το Κράτος να νοιάζεται για τους λαθραίους και όχι για τους πολίτες του. Αυτή η αντίδραση είναι μια πικρία που ο κάθε πολίτης αισθάνεται. Κι όμως, όταν κάποιος πει μια τέτοια άποψη, θα χαρακτηριστεί ως φασίστας ή ρατσιστής. Η μόδα της εποχής επιβάλλει να λέγεται φασίστας όποιος έχει μια άλλη άποψη. Δεν θες τους μετανάστες, είσαι φασίστας. Δεν θες τα παιδιά σου να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο μαζί με μουσουλμανόπαιδα, είσαι φασίστας. Θες πρώτα την ευημερία των Ελλήνων και μετά των άλλων, φασίστα θα σε πούνε. Και όλα αυτά τα λένε άνθρωποι που είναι πιο υποκριτές και από τους Φαρισαίους. Κανείς από τους αριστερούς ανθρωπιστές δεν μάζεψε μετανάστες στο σπίτι του. Κανένας κομμουνιστής δεν έβαλε μουσουλμάνους να μείνουν στο Σπίτι του Λαού στον Περισσό. Και όλων αυτών τους φταίει ο μικρομεσαίος Έλληνας που δεν μπορεί να ζήσει την οικογένειά του αξιοπρεπώς.

Το να κριτικάρεις κάποιον είναι πολύ εύκολο. Το θέμα είναι να μην το κάνεις όμως. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων επιβάλλει νέες συνήθειες. Ανάμεικτες κοινωνίες πρέπει να ξεφυτρώνουν παντού πλέον. Ακόμα και στις πιο παραδοσιακές χώρες. Μαζί με τα Αφεντικά συμπαρατάσσονται και οι ανθρωπιστές-πράκτορες που και καλά, νοιάζονται για τα δικαιώματα, αλλά υπερασπίζονται μόνο τους ξένους. Το σχέδιο τους δεν θα περάσει. Όποιος δεν θέλει να ζήσει εδώ με τις συνθήκες και τις συνήθειες που επικρατούν, να πάει πίσω σπίτι του. Δεν τον θέλουμε και αυτό δεν είναι καθόλου ρατσιστικό, είναι αγανάκτηση. Σεβασμός στους Έλληνες. Σεβασμός στο Δίκαιο.

Γιώργος Κωστόπουλος

el.gr