Ο «υβριδικός πόλεμος» που έχει εξαπολύσει η Τουρκία κατά της Ελλάδας και οι εισηγήσεις για ελληνικό «προληπτικό κτύπημα»

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ

του Γιάννη Πετρίδη

Η κατάσταση ασφαλείας αυτή την στιγμή στο μέτωπο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης έχει εκφύγει εδώ και αρκετές ημέρες από τις συνήθεις εντάσεις και έχει περάσει σε άλλο επίπεδο.

Η Αγκυρα, καταφανώς για λόγους εσωτερικής πολιτικής χρησιμοποιώντας ένας συνδυασμό των απόλυτα ελεγχόμενων από αυτήν τουρκικών ΜΜΕ και των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, διεξάγει μια μορφή πολέμου η οποία είναι καινοφανής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και χαρακτηρίζεται από την φράση «Υβριδικός πόλεμος».

Ενας πόλεμος με διττή χρήση, ενόπλων δυνάμεων και ΜΜΕ με την εμφάνιση αφθονίας πλαστών οπτικοακουστικών ντοκουμέντων. 

Και αν ο υβριδικός πόλεμος αυτός καθ’αυτός δεν είναι αιματηρός, ούτε «θερμός», το μόνο που προοιωνίζει με ασφάλεια είναι ότι αντικειμενικός του στόχος είναι να εξελιχθεί σε έναν κανονικό πόλεμο υψηλής έντασης και μικρής διάρκειας (η Τουρκία δεν είναι σε θέση αυτή την στιγμή να διεξάγει μακράς διάρκειας επιχειρήσεις με μία στρατιωτική δύναμη όπως η Ελλάδα, ούτε ο διεθνής γεωπολιτικός περίγυρος θα το επιτρέψει), αλλά με όλα τα πλεονεκτήματα δικά της:

Την δυνατότητα επιλογής χρόνου, τόπου, είδους και μεγέθους εμπλεκόμενων στρατιωτικών δυνάμεων.

Για όσους δεν είναι τακτικοί αναγνώστες του pronews.gr ή της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ που είχε αποκαλύψει το γεγονός, να σημειώσουμε ότι το ίδιο, σε μικρότερη κλίμακα από αυτή που επιχειρούν σήμερα οι υβριδικές δυνάμεις της Άγκυρας, είχε επιχειρηθεί να γίνει το 2009 στην Ρω, όταν χρησιμοποιήθηκε μια ανόητη διαρροή συνεργάτη του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας Ε.Μεϊμαράκη προς τις εφημερίδες «Αυριανή» και «Πρώτο Θέμα», περί ανάπτυξης «Χιλίων Ελλήνων κομάντο σε βραχονησίδες του Αιγαίου», καθώς είχε διακριβωθεί ότι η Άγκυρα σχεδίαζε κατάληψη κάποιας από αυτές.

Στον τουρκικό Τύπο ξέσπασε σάλος, καθώς δεκάδες δημοσιεύματα εμφάνιζαν την Ελλάδα «Να ετοιμάζεται να καταλάβει νησιά στο Αιγαίο που δεν της ανήκαν» (ναι, τα δικά μας νησιά!)

Τότε είδε το φως της δημοσιότητας και το σενάριο του υπουργείου Εξωτερικών περί κατάληψης ενός ελληνικού νησιού και ξεριζώματος των κατοίκων σε άλλο ελληνικό νησί από τις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις.

Σε λίγες ημέρες συνεργείο της τουρκικής τηλεόρασης με ένα σκάφος είχε προσεγγίσει αθέατο, την νήσο Ρω και είχε κινηματογραφήσει την αλλαγή φρουράς στο νησί, δηλαδή Ελληνες Εθνοφρουρούς να μετακινούνται από και προς το σκάφος που τους μετέφερε.

Το σκάφος εντοπίστηκε την τελευταία στιγμή από το παρατηρητήριο του νησιού, καταδιώχθηκε από σκάφος του Λιμενικού, καταλήφθηκε την στιγμή που έμπαινε στα τουρκικά χωρικά ύδατα και κατασχέθηκε το οπτικοακουστικό υλικό. 

Σημερα που η τεχνολογία έχει εξελιχθεί, δεν στέλνουν πλέον τηλεοπτικά συνεργεία.

Κατασκευάζουν αυτό το υλικό μέσα στα στούντιό τους, όπως η χθεσινή «χαμηλή πτήση των τουρκικών ελικοπτέρων» πάνω από τα Ιμια, ή η διέλευση των τουρκικών σκαφών στα Ιμια πριν τέσσερις ημέρες και πολλά άλλα.

Στόχος τους να προετοιμάσουν την τουρκική και διεθνή κοινή γνώμη για επερχόμενη επιχείρηση να δημιουργήσουν το λεγόμενο «ψυχολογικό υπόστρωμα».

Τα μηνύματα που έρχονται είναι τόσο σαφή (και για πρώτη φορά συμβαίνει αυτό) που Ελληνες επιτελείς γνωρίζοντας το πλεονέκτημα που μπορεί να έχει αυτός που θα επιλέξει το πότε, το πώς και το πού θα ξεκινήσει το «θερμό» επεισόδιο, συστήνουν ακόμα και ανάληψη προληπτικής δράσης σε βαθμό ακόμα μεγαλύτερο από αυτό το «ελεγχόμενο» επεισόδιο που σχεδιάζει η Αγκυρα.

Το οποίο φυσικά «θερμό επεισόδιο» μπορεί να μην είναι στα Ιμια ή στις Οινούσσες, αλλά κάπου αλλού π.χ. Καστελόριζο ή Αγαθονήσι ή κάπου αλλού.

Το ερώτημα είναι «Πόσο έτοιμοι είμαστε;» μετά από τόσα χρόνια οικονομικής καταστροφής που σαφώς έχουν πλήξει το αξιόμαχο.

Η απάντηση είναι απλή: Ποτέ δεν είσαι έτοιμος για πόλεμο. Απλά, αν χρειαστεί, τον κάνεις, όσο καλύτερα μπορείς.

Σίγουρα δεν είμαστε στο 1897.

Όπλα για να υπάρξει ένα σφοδρό προληπτικό-αν χρειαστεί-κτύπημα και «να κερδηθεί η παρτίδα πριν καν αρχίσει το παιχνίδι»,υπάρχουν.

Τώρα, μάλιστα, είναι τα τελευταία χρόνια που μπορούμε να μιλάμε για κάποιους είδους «ισορροπία» με την Τουρκία.

Σε πέντε χρόνια όλα θα είναι διαφορετικά, σε βάρος μας φυσικά…

pronews