Οι γυναίκες της υπαίθρου, μέσα
στη φτώχεια της χώρας, στήριξαν τις οικογένειές τους, μεγάλωσαν με
τρυφερότητα παρά τις ελλείψεις τα παιδιά τους, δούλευαν τουλάχιστον 18
ώρες την ημέρα, να καλλιεργήσουν τα χωράφια, να συγκεντρώσουν τους
καρπούς, να βοσκήσουν τα ζώα, να τα περιποιηθούν κι αργά το βράδυ
γυρνώντας στο σπίτι, να μαγειρέψουν για την οικογένεια, να κάνουν
μπουγάδα, να ταϊσουν τα παιδιά, να…να…Όσοι τα έζησαν μικροί,