Η Μαύρη Αδελφότητα ή αλλιώς Μαύρη Μασονί (Παλαιά Τάξη Πραγμάτων), αντίπαλος του Γιαχβέ Σατανά, είχε από αρχαιοτάτων χρόνων, τον έλεγχο του πλανήτη, ελέγχοντας όλους τους βασιλείς και τους αυτοκράτορες και τους τοπικούς μονάρχες, όπως σήμερα η αντίπαλός της, η Λευκή Αδελφότητα (Νέα Τάξη Πραγμάτων), μέσω των ILLUMINATI, ελέγχει σχεδόν όλες τις δήθεν ελεύθερες δημοκρατικές κυβερνήσεις.
Καθώς ο πληθυσμός του πλανήτη αυξανόταν, χρειαζόταν ένα όχημα, έναν παγκόσμιο τρόπο σκέψης, μία παγκόσμια ιδεολογική πλατφόρμα αν θέλετε, στην οποία θα εντασσόταν ο παγκόσμιος πληθυσμός, ώστε να έχει τον τρόπο σκέψης και καθημερινής ζωής που ήθελε η Μαύρη Αδελφότητα, ώστε να απλοποιήσει τον παγκόσμιο έλεγχο.
Έτσι η Μαύρη Αδελφότητα θέλησε να κάνει το εξής:
1) Να δημιουργήσει δική της ιδεολογική πλατφόρμα (θρησκεία)
2) Να χτυπήσει την ιδεολογική πλατφόρμα της Λευκής Αδελφότητας του Σαμαέλ Γιαχβέ Σατανά που ήταν η θρησκεία του Ιουδαϊσμού.
Στην προσπάθεια εύρεσης μιας ενιαίας θρησκείας που θα έδινε ένα ενιαίο τρόπο σκέψης στο σύνολο των πληθυσμών της αχανούς ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η εβραϊκή θρησκεία φάνταζε η πιο βολική. Οι Εβραίοι πίστευαν σε ένα μόνο θεό, στο βαβυλωνιακό Γιαχβέ Γιαλνταμπαόθ, γνωστό στην εποχή μας σαν Σατανά. Η εβραϊκή θρησκεία φάνταζε κατάλληλη και βολική διότι επέβαλε απόλυτη υπακοή, με απειλή το θάνατο δια λιθοβολισμού. Η θρησκεία όμως αυτή, είχε για τη Μαύρη αδελφότητα ένα μειονέκτημα: ήταν πιασμένη από το αντίπαλο δέος, αυτό της Λευκής Αδελφότητας.
Ο Ιουδαϊσμός αν και δεν είχε πολλούς οπαδούς, είχε κατά ένα περίεργο τρόπο εκπροσώπηση παντού, παρά το ότι οι Εβραίοι ήταν ένας λαός φτωχός και απομονωμένος, όπου κι αν υπήρχε. Η έδρα της πίστης τους ήταν στα Ιεροσόλυμα όπου υπήρχε και ο περιβόητος ναός του Σολομώντος. Ο ναός αυτός ήταν σημαντικός διότι σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Γιαχβέ Σατανά Σαμαέλ, όπως αυτές υπάρχουν στα ιερά τους βιβλία (μεταξύ αυτών και η Παλιά Διαθήκη), εκεί μέσα θα χριστεί ο «μεσσίας» τους σαν παγκόσμιος βασιλιάς, ο λεγόμενος σήμερα Αντίχριστος, και θα τους δώσει παγκόσμια εξουσία, σε συνδυασμό με όλα τα πλούτη αυτού του κόσμου, κάνοντας ταυτόχρονα όλους τους λαούς υπηρέτες τους.
Ο λεγόμενος Αντίχριστος, που διακαώς περιμένουν οι Εβραίοι, θα είναι ουσιαστικά ένα σώμα το οποίο θα ελέγχει ο ίδιος ο Γιαχβέ και θα παρουσιαστεί στον κατεστραμμένο από την οικονομική ανέχεια κόσμο μας για να τον..."σώσει". Αυτή λοιπόν τη θρησκεία, την ιδεολογική πλατφόρμα του Γιαχβέ Σατανά, της Λευκής Αδελφότητας, ήθελε η Μαύρη αδελφότητα να την αφήσει χωρίς οπαδούς. Με τον τρόπο αυτό, όταν ο αντίπαλός της ο Γιαχβέ Σατανάς, θα ερχότανε με σώμα ανθρώπου, ως Αντίχριστος δηλαδή, στον κόσμο, τα σχέδια του θα ήταν δύσκολο να εφαρμοστούν.
Έτσι η Μαύρη Αδελφότητα σχεδίασε το εξής: θα δημιουργούσε μια νέα θρησκεία, που θα ήταν μίξη της Εβραϊκής θρησκείας και εν μέρει της χριστιανικής νοοτροπίας, βγάζοντας ταυτόχρονα μέσα από τον Χριστιανισμό κάθε τι Ελληνικό. Έτσι και ο Ιουδαϊσμός θα καταστρεφόταν, και η αλήθεια που αποκάλυψε ο Χριστός θα χανόταν, και το φως του ελεύθερου και ανυπότακτου ελληνικού πνεύματος θα έσβηνε, και οι άνθρωποι θα έμεναν σε αιώνια λήθη.
Η Μαύρη αδελφότητα μπορεί να είναι αντίπαλος της Λευκής Αδελφότητας του Γιαχβέ, ωστόσο και οι δύο μισούν τους ανθρώπους, που έχουν έρθει εδώ απλά για να εκπαιδευτούν και να δοκιμαστούν, ώστε να επιστρέψουν στην τέλεια πνευματική εκείνη κατάσταση που ζούσαν κάποτε.
Μετά το Χριστό μάλιστα, με τους πρώτους χριστιανούς να είναι Έλληνες σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Μαύρη Αδελφότητα είδε έντρομη να αναβιώνουν οι Ελληνικές ιδέες και γνώσεις περί του ενός τρισυπόστατου πραγματικού Θεού, σε συνδυασμό με τις απόψεις των Ελλήνων φιλοσόφων που ελάχιστα απείχαν από τις διδασκαλίες του Χριστού. Οι διδασκαλίες και η νοοτροπία των αρχαίων Ελλήνων, από ιδεολογία λίγων και μορφωμένων (Σωκράτη, Αριστοτέλη, Πλάτωνα κτλ.) θα γινόταν νοοτροπία του καθενός. Αν αυτό συνέβαινε, οι άνθρωποι θα γνώριζαν την αλήθεια και όπως ο ίδιος ο Χριστός είπε, θα ελευθερώνονταν.
Έτσι η Μαύρη Αδελφότητα, πήρε το Χριστιανισμό και τον ένωσε με την Εβραϊκή θρησκεία, δημιουργώντας την ιδεολογική πλατφόρμα της κοινής νοοτροπίας που ήθελε να επιβάλει παντού διά πυρός και σιδήρου.
Δεν πήρε τα πάντα από την εβραϊκή θρησκεία, ούτε τα πάντα από την Χριστιανική πίστη, από την οποία αφαίρεσε πρώτα κάθε τι Ελληνικό. Αυτή θα ήταν και η ιδεολογική πλατφόρμα της κοινής νοοτροπίας που θα επέβαλε η Μαύρη Αδελφότητα παντού με τη βία και το σπαθί. Χριστιανοί με την έννοια των πρώτων χρόνων, στο τέλος δεν θα υπήρχαν. Θα υπήρχαν μόνο Εβραιοχριστιανοί ανθέλληνες.
Όταν ολοκλήρωσε τις ετοιμασίες της, η Μαύρη Αδελφότητα έκανε το Χριστιανισμό από παράνομο νόμιμο και κατόπιν υποχρεωτικό και άρχισε η εφαρμογή του σχεδίου του ξεριζωμού κάθε ελληνικής και πραγματικά χριστιανικής σκέψης.
Συγκεκριμένοι εντεταλμένοι εβραιολάγνοι ιεράρχες πρωτοστάτησαν κατευθυνόμενοι από την Μαύρη Μασονία, στη δημιουργία της ενιαίας Εβραιοχριστιανικής θρησκείας με συγκεκριμένο τυπικό (τυπολατρία) και συγκεκριμένα πιστεύω, που τα ονόμασαν «παράδοση της εκκλησίας», πολεμώντας μέχρι τέλους όλους εκείνους που δεν ήθελαν με τίποτα την ένωση αυτή, θέλοντας να χαθεί και η τελευταία αντίσταση των πραγματικών χριστιανών των πρώτων μετά Χριστό αιώνων ώστε να επικρατήσει ο θρίαμβος του Γιαχβεδικού μωσαϊκού νόμου, του μισάνθρωπου νόμου του Γιαχβέ Σατανά.
Για να οριστούν τα επίσημα και ιερά βιβλία του Εβραιοχριστιανισμού, έγινε η τοπική σύνοδος - παρωδία της Λαοδικείας που κράτησε περίπου 38 χρόνια. Στην διάρκεια της γράφτηκε αυτό που ονομάζουμε Παλαιά και Καινή Διαθήκη, με βάση παλαιότερα κείμενα που παραποιήθηκαν. Τον καιρό εκείνο κυκλοφορούσαν και άλλα πολλά ευαγγέλια που αποδίδονταν στους υπόλοιπους Αποστόλους, αλλά δεν έγιναν αποδεκτά από την τοπική σύνοδο της Λαοδίκειας, που επί σαράντα περίπου χρόνια «μαγείρευε» την τελική μορφή των «ιερών» κειμένων.
Η "Παλαιά Διαθήκη", αποτελείται από κάποια εβραϊκά βιβλία, όχι όλα, αφού το Ζοχάρ, το Μιντράς, και βεβαίως το Ταλμούδ που βρίζει το Χριστό και την Παναγία αποκλείστηκαν όπως και πολλά άλλα.
Η "Καινή Διαθήκη", αποτελείται από τέσσερα "μέχρι αηδίας" εξεβραϊσμένα Ευαγγέλια, τις Πράξεις και Επιστολές των Αποστόλων, καθώς και την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Οι περισσότερες παρεμβάσεις έγιναν στις Πράξεις των Αποστόλων και στις Επιστολές τους, κάποιες από τις οποίες γράφτηκαν εκ του μηδενός τον 4ο αιώνα μ.Χ. και απευθύνονται αποκλειστικά σε Εβραίους, με σκοπό να τους πείσει η Μαύρη αδελφότητα να αφήσουν τον Ιουδαϊσμό και πάνε στον Εβραιοχριστιανισμό. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα, αφού οι επιστολές αυτές δεν έχουν τίποτε το Χριστιανικό μέσα τους.
Τα δε ονόματα "Παλαιά" και "Καινή" Διαθήκη, δόθηκαν στα δύο αυτά σύνολα βιβλίων, σκόπιμα από την Μαύρη Αδελφότητα, για να δείξουν στον κόσμο ότι δήθεν το ένα είναι η συνέχεια του άλλου και να στηρίξουν έτσι την ανίερη ένωση των δύο ανόμοιων νοοτροπιών, που είχαν κατασκευάσει. Επομένως όπου συναντούμε τον όρο "καινή διαθήκη" στα παραποιημένα ευαγγέλια ή τις επιστολές των Αποστόλων, είναι ακόμα μια εμβόλιμη προσθήκη των μασόνων ιερέων που εργολαβικά δημιούργησαν τη μεγάλη αυτή αίρεση που ονομάστηκε Εβραιοχριστιανισμός ή αλλιώς ορθοδοξία.
Ο Πραγματικός Δημιουργός δεν κάνει διαθήκες (συμφωνίες) αλλά μόνο δίνει, αφού αυτή είναι η φύση Του. Δίχως να έχει κάποια απαίτηση από εμάς, είναι μόνο Αγάπη, Ζωή και Φως, όπως ακριβώς δίδαξε με την ζωή Του ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός και όπως λένε τα πανάρχαια ερμητικά κείμενα τα οποία πολεμήθηκαν και ακόμη πολεμιούνται, μετά σκοταδιστικής και παράλογης μανίας, από εκείνους τους σκοταδιστές του παρελθόντος (4ου μ.Χ. αιώνα), αλλά και του παρόντος, που δυστυχώς ουδέποτε γνώρισαν το Χριστό, όντας εχθροί της έρευνας, της γνώσης και της Α-λήθειας.
Το 381 έγινε η λεγόμενη Β΄ Οικουμενική Σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη, επί (Ισπανοεβραίου) αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Α' και ορίστηκε ο 60ος κανόνας της εκκλησίας που ορίζει ιερά τα βιβλία των θεοκτόνων Εβραίων και ιερό το σατανικό μωσαϊκό νόμο. Ο Πατριάρχης Νεκτάριος που προέδρευσε στη σύνοδο αυτή, ήταν ένας πλούσιος Playboy της Πόλης που μέσα σε πέντε λεπτά τον βάφτισαν Χριστιανό, τον έχρισαν ιερέα, μετά Πατριάρχη και μετά άγιο, που υποτίθεται τον φώτισε το... Άγιο Πνεύμα, για να προεδρεύσει της "θεόπνευστης" Συνόδου.
Τα δόγματα και οι αποφάσεις όλες που βγήκαν μετέπειτα, σφραγίστηκαν με επιμέρους συνόδους, τις οποίες υποτίθεται φώτιζε το...Άγιο Πνεύμα, και όποιος είχε αντίρρηση για τις αποφάσεις που έβγαιναν, πήγαινε στην κυριολεξία στο πυρ, αφού ή τον έκαιγαν, ή τον σκότωναν, ή τον έβαζαν φυλακή, δημεύοντας την περιουσία του υπέρ της εκκλησίας. Όλα αυτά γίνονταν βάση του νόμου του Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης.
Τα στοιχεία προήλθαν απο την τετραλογία του "Μαύρου Βυζαντίου" (Δ. Λιακόπουλος).
Ακούστε και αυτό :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.