Η Πόλη του Μεξικού που ιδρύθηκε από τους Αζτέκους το 1325
Τενοτστιτλάν- βρίσκεται πάνω ένα πλέγμα διασυνδεδεμένων λιμνών, οι οποίες αποστραγγίστηκαν αρχικά από τους Ισπανούς και αργότερα, στη σύγχρονη εποχή στρώθηκαν από τους μηχανικούς με σκυρόδεμα και χάλυβα.
Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι, για να έχει πρόσβαση σε φρέσκο νερό η Πόλη του Μεξικό πρέπει να κάνει βαθιές γεωτρήσεις. Όταν ολοκληρώθηκε, στα τέλη του 19ου αιώνα το Grand Canal, αποτελούσε το ορόσημο της πόλης του Μεξικού, σύμβολο της εξέλιξης της περιοχής, υποσχόταν να μεταφέρει δεκάδες χιλιάδων, γαλόνια νερού το δευτερόλεπτο, λύνοντας το πρόβλημα με τις πλημμύρες και τη συνεχιζόμενη βύθιση της πόλης. Κι όμως, οι γεωτρήσεις αποδυναμώνουν τα ήδη εύθραυστα (σαν πήλινα) θεμέλια της πόλης, σύμφωνα με τους New York Times, επιταχύνοντας τη βύθιση και προκαλώντας ατυχήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.