Γιατί οι επιχειρηματίες της Άμυνας “υμνούν” τη “δεύτερη φορά Αριστερά”

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Στην κοπή πίτας του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού, ακούστηκαν ύμνοι για την σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και για τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών.

Ποιος να μας το ΄λεγε ότι επί “δεύτερης φοράς Αριστερά”, οι ιδιοκτήτες των εταιρειών αμυντικού υλικού, θα μιλούσαν με τόσο θερμά λόγια στις ομιλίες τους;

Ποιος θα το πίστευε;

Ο πρόεδρος του ΣΕΚΠΥ Τάσος Ροζολής είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του, ότι επιτέλους μετά από τόσα χρόνια που για ηγεσίες και κυβερνήσεις “ήταν οι οπλάδες, τώρα νιώσαμε ότι ανήκουμε στην οικογένεια της Άμυνας”!

Στο Μοσχάτο και στη ΝΔ θα πρέπει μάλλον να ανησυχούν.

Αν η “Αριστερά” κατόρθωσε να μπει στο “γήπεδο” του “φιλελευθερισμού”και της απόλυτης ελευθερίας της αγοράς κάτι δεν κάνουν καθόλου καλά.

Έχει δίκιο ο πρόεδρος του ΣΕΚΠΥ. Καμμένος, Βίτσας στο ΥΠΕΘΑ και Βούρης, Κυριακίδης στη ΓΔΑΕΕ, έκαναν τα απλά και αυτονόητα: άκουσαν και μίλησαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους επιχειρηματίες του χώρου.

Τους πήραν μαζί σ΄ όσα ταξίδια έγιναν στο εξωτερικό.

Έστειλαν εντολή στους ακολούθους Άμυνας σ΄ όλες τις πρεσβείες μας να προωθούν ως “πωλητές” τα ελληνικά προϊόντα και τις εταιρείες και πάρα πολλά άλλα, μικρά, αυτονόητα αλλά πάρα πολύ σημαντικά σε σχέση με όσα βίωναν την εποχή που όλοι ήταν “οπλάδες”.

Την εποχή που οι γραμματείς υπουργών Άμυνας, απαντούσαν σε αιτήματα επιχειρηματιών για συνάντηση ότι “ο κ.υπουργός δεν συνομιλεί με επιχειρηματίες”! 

Ο χώρος της αμυντικής βιομηχανίας στην Ελλάδα θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός ανάπτυξης.

Τα όσα έγιναν την περίοδο των κυβερνήσεων Σημίτη από κάποιους δεν μπορεί να στιγματίζουν για πάντα ένα τόσο σημαντικό επιχειρηματικό τομέα για την Άμυνα και την οικονομία.

Επίσης θα ξαναγράψουμε ότι τα όσα ακολούθησαν την περίοδο Σημίτη, με την πλήρη απαξίωση και εγκατάλειψη της Εθνικής Άμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας μπορεί να μην είναι ποινικά κολάσιμα, είναι όμως πολιτικά καταδικαστέα και εθνικά άκρως επιζήμια.

Δεν λέμε ότι η σημερινή κατάσταση στην αμυντική βιομηχανία είναι αυτή που πρέπει.

Στην κρατική βιομηχανία η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ πρέπει να “τρέξει” και να πάρει γρήγορα αποφάσεις ακόμη κι αν “πονάνε”.

Για να σωθεί ότι μπορεί να σωθεί ακόμη.

Από την άλλη οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να αποδείξουν ότι λειτουργούν ως επιχειρηματίες και να μην περιμένουν να τους έρθουν οι δουλειές.

Πρέπει ν΄ αρχίσουν και να φέρνουν.

πηγη