Σὲ αὐτὸ τὸ φέρετρο ἀκουμπᾶ ἡ Ἑλλάδα!

Ἦταν 28 τοῦ Φλεβάρη τοῦ 1943. Κατοχὴ, πείνα καὶ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς νὰ θρηνῇ ἐπάνω στὸ φέρετρο τοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ.

Ἡ κηδεία τοῦ ποιητοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ, ποὺ ἔγινε στὸ Α΄ νεκροταφεῖο τῶν Ἀθηνῶν, ἐξελίσσεται σὲ μεγάλη ἀντικατοχικὴ ἐκδήλωση, μὲ τὴν συμμετοχὴ χιλιάδων κόσμου καὶ ὁ Ἄγγελος Σικελιανός, νὰ ἀπαγγέλῃ τὸ συγκλονιστικὸ
«Ἠχῆστε σάλπιγγες…»

Χλόη

Ἠχῆστε οἱ σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονῆστε σύγκορμη τὴν χώρα πέρα ὡς πέρα…
Βογκῆστε τύμπανα πολέμου… Οἱ φοβερὲς
σημαῖες, ξεδιπλωθεῖτε στὸν ἀέρα!
Σ’ αὐτὸ τὸ φέρετρο ἀκουμπᾷ ἡ Ἑλλάδα! Ἕνα βουνὸ
μὲ δάφνες ἂν ὑψώσουμε ὡς τὸ Πήλιο κι ὡς τὴν Ὄσσα,
κι ἂν τὸ πυργώσουμε ὡς τὸν ἔβδομο οὐρανό,
ποιόν κλεῖ, τί κι ἂν τὸ πεῖ ἡ δικιά μου γλῶσσα;
Μὰ ἐσύ Λαέ, ποὺ τὴν φτωχή σου τὴν μιλιά,
Ἥρωας τὴν πῆρε καὶ τὴν ὕψωσε ὡς τ’ ἀστέρια,
μεράσου τώρα τὴν θεϊκὴ φεγγοβολιὰ
τῆς τέλειας δόξας του, ἀνασήκωσ’ τον στὰ χέρια
γιγάντιο φλάμπουρο κι ἀπάνω ἀπὸ μᾶς
ποὺ τὸν ὑμνοῦμε μὲ καρδιὰ ἀναμμένη,
πὲς μ’ ἕνα μόνο ἀνασασμόν: «Ὁ Παλαμᾶς!»,
ν’ ἀντιβογκήσῃ τ’ ὄνομά του ἡ οἱκουμένη!
Ἠχῆστε οἱ σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονῆστε σύγκορμη τὴν χώρα πέρα ὡς πέρα…
Βογκῆστε τύμπανα πολέμου… Οἱ φοβερὲς
σημαῖες, ξεδιπλωθεῖτε στὸν ἀέρα!
Σ’ αὐτὸ τὸ φέρετρο ἀκουμπᾷ ἡ Ἑλλάδα! Ἕνας λαός,
σηκώνοντας τὰ μάτια του τὴν βλέπει…
κι ἀκέριος φλέγεται ὡς μὲς τ’ ἄδυτο ὁ Ναός,
κι ἀπὸ ψηλὰ νεφέλη Δόξας τόνε σκέπει.
Τί πάνωθέ μας, ὅπου ὁ ἄρρητος παλμὸς
τῆς αἰωνιότητας, ἀστράφτει αὐτὴν τὴν ὥρα
Ὀρφέας, Ἡράκλειτος, Αἰσχύλος, Σολωμὸς
τὴν ἅγια δέχονται ψυχὴ, τὴν τροπαιοφόρα,
ποὺ ἀφοὺ τὸ ἔργο της θεμέλιωσε βαθειᾷ
στὴ γῆν αὐτὴν μὲ μιὰν ἰσόθεη Σκέψη,
τὸν τρισμακάριο τώρα πάει ψηλὰ τὸν Ἴακχο
μὲ τοὺς ἀθάνατους θεοὺς γιὰ νὰ χορέψῃ.
Ἠχῆστε οἱ σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονῆστε σύγκορμη τὴν χώρα πέρα ὡς πέρα…
Βόγκα Παιάνα! Οἱ σημαῖες οἱ φοβερὲς
τῆς Λευτεριᾶς ξεδιπλωθεῖτε στὸν ἀέρα!



filonoi.gr