Ποια είναι τελικά τα ματωμένα νησιά;

Σην κοσμοπολίτικη Ρόδο πριν από τρεις μήνες κάποιος μανιακός ξεκλήρισε τον πληθυσμό των ελαφιών

Τις τελευταίες μέρες, οι ειδήσεις από τα νησιά δεν ήταν ευχάριστες. Νεκρή από σφαίρα βρέθηκε στην Ίο μια νεαρή θηλυκή μεσογειακή φώκια
[τελικά όχι η φώκια-μασκότ του νησιού, ο Θεοδόσης αλλά πάντως ένα συμπαθέστατο, άκακο ζώο]. Λίγες μέρες νωρίτερα, σε άλλη παραλία του νησιού είχε βρεθεί νεκρό, πυροβολημένο και πάλι , ένα μικρό δελφίνι. Σαν να μην έφταναν τα άσκημα νέα από την Ίο, ήρθε και η είδηση από τη Νάξο ότι τους τελευταίους δύο μήνες, σύμφωνα με την οργάνωση ΑΡΧΕΛΩΝ, έχουν εντοπιστεί στο νησί, δέκα νεκρές θαλάσσιες χελώνες, όλες αποκεφαλισμένες.

Στο facebook, που μπορεί να βρει κανείς από ομάδες φιλόζωων ακτιβιστών έως και φωτογραφίες βασανισμού ζώων, κάποιος χρήστης έσπευσε να προτείνει τη λύση και για την κακοποίηση ζώων ανεβάζοντας αφίσα με την πρόταση: Μποϊκοτάζ. Το μήνυμα είναι στα αγγλικά - εννοείται - για να το δουν κι οι ξένοι [ας πούμε οι Δανοί που όταν σφαγιάζουν δελφίνια, η θάλασσα γίνεται κόκκινη από το αίμα] και να μην πάνε για διακοπές στα νησιά που σκοτώνουν ζώα. Να μην πάει κανένας για διακοπές στα bloody islands… Τα ματωμένα νησιά...


Ωραία ιδέα! Και ποια νησιά να μποϊκοτάρουμε ακριβώς; Τη Νάξο και την Ίο. Μάλιστα. Και γιατί όχι και την λεβεντογέννα Κρήτη όπου προχτές ένας δύτης βρήκε στον βυθό της θάλασσας μια σακούλα με ένα πνιγμένο κουτάβι [σε κάθε ένα από τα πόδια του ήταν δεμένη από μια πέτρα με σύρμα... μιλάμε για ευρεσιτεχνία, όχι προχειρότητες]. Δεν είναι άλλωστε το πρώτο περιστατικό κακοποίησης και θανάτωσης ζώων που συμβαίνει στην Κρήτη. Μαζί με την Αττική είναι οι δύο περιοχές με τις περισσότερες καταγγελίες για περιστατικά κακοποίησης ζώων.

Και γιατί να αφήσουμε έξω την κοσμοπολίτικη Ρόδο όπου πριν από δύο - τρεις μήνες κάποιος άλλος μανιακός ξεκλήρισε τον πληθυσμό των ελαφιών... Κάθε τρεις και λίγο, ένα ελάφι πυροβολημένο στον λαιμό. Η εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου έδωσε εντολή για έρευνα στην Ασφάλεια κι ο Κυνηγετικός Σύλλογος Ρόδου «Ρόδια Έλαφος»[ποιος;] έχει επικηρύξει τον ελαφοκυνηγό με 5.000 ευρώ, ενώ περιπολούν θηροφύλακες αλλά και άνδρες του Στρατού. Ελάφια βέβαια δεν έμειναν πλέον εκτός από τα αγάλματα στο λιμάνι.

Από πού να αρχίσουμε και πού να σταματήσουμε; Παρόλο που ο Νόμος τροποποιήθηκε πρόσφατα και είδαμε και κάποιες κυρώσεις... όλη η χώρα είναι ένα πεδίο βολής για ανυπεράσπιστα ζώα. Ένα ελεύθερο σαφάρι, όποιος θέλει πιάνει ένα ζώο [οικόσιτο ή όχι] και το βασανίζει μέχρι θανάτου. Τις περισσότερες φορές χωρίς συνέπειες.

Είναι ντροπή μας.

Αλλά το να μποϊκοτάρουμε τα νησιά μας δεν είναι η λύση.

Στο κάτω - κάτω, στο ίδιο νησί κατοικούν άνθρωποι που αγαπούν και περιθάλπουν τα ζώα...

Ωραία. Και τι να κάνουμε τότε;

Να μποϊκοτάρουμε τις ενέργειες - όχι τα νησιά.

Να μποϊκοτάρουμε τις επιχειρήσεις [στα νησιά και όχι μόνο] που κακοποιούν ζώα για εμπορικούς σκοπούς. Να στηρίξουμε ενεργά τις περιβαλλοντικές και τις φιλοζωικές οργανώσεις.

Να μποϊκοτάρουμε όχι μόνο τη βία αλλά και την αδράνεια και τον ωχαδερφισμό.

Να ακολουθήσουμε τη νόμιμη οδό. Όλα τα αδικήματα κατά των ζώων είναι δημόσιας τάξης επομένως είναι αυτεπάγγελτα - αρκεί μια καταγγελία από κάποιο άτομο - και επιδέχονται της αυτόφωρης διαδικασίας. [Όχι σαν το περιστατικό βιασμού του σκυλιού στο Ηράκλειο τον περασμένο Δεκέμβριο, που το παρακολουθούσε όλη η γειτονιά και κανείς δεν κάλεσε την αστυνομία να συλλάβει τον δράστη...]

Να καταγγέλλουμε λοιπόν οποιοδήποτε περιστατικό κακοποίησης ζώων πέφτει στην αντίληψή μας. Η καταγγελία μπορεί να γίνει και τηλεφωνικά καλώντας το 100. [Δεν μπορεί να πυροβολεί κάποιος ή να αποκεφαλίζει κατ’ επανάληψη ζώα και κανείς να μην τον βλέπει]

Να επιμένουμε φορτικά στην αστυνομία. Είναι υποχρεωμένη να έρθει στον τόπο της καταγγελόμενης κακοποίησης και να προχωρήσει σε δίωξη.

Να διεκδικήσουμε τη δημιουργία της Π.Α.Ζ. [Περιφερειακή Αστυνομία Ζώων] η οποία μοιάζει για την ώρα σαν άλλο ένα project για τις καλένδες...

Να μποϊκοτάρουμε την αδιαφορία. Να καταγγείλουμε τον γείτονα που κακοποιεί ακόμη και παθητικά το [οικόσιτο ή όχι] ζώο. Μα να τσακωθούμε; Ναι. Αν δεν αξίζει μια ζωή να τσακωθούμε, γιατί θα τσακωθούμε; Για το πού θα παρκάρουμε το αμάξι;

Να μποϊκοτάρουμε την απαξίωση της ζωής και τον εθισμό στη βία. Να μαθαίνουμε τα παιδιά μας να σέβονται τα ζώα. Όλα τα ζώα, όχι μόνο το σκυλί μας. Αν δεν θέλουν να τα αγαπούν ας μην τα αγαπούν, δικαίωμά τους. Έτσι κι αλλιώς αγάπη με το ζόρι δεν γίνεται. Αλλά είναι υποχρεωμένα να τα σέβονται. Κι αυτό πρέπει να τους το μάθουμε εμείς. Με το παράδειγμά μας.

Να μποϊκοτάρουμε τις πράξεις, τις συμπεριφορές, τη νοοτροπία.

Όχι μόνο για τις φετινές διακοπές μας, κάθε μέρα.

Εκεί θέλω να μας δω. Γιατί το να στοχοποιείς συλλήβδην μια ομάδα ανθρώπων που είναι μακριά, είναι εύκολο. Αλλά το να παλεύεις κάθε μέρα με τον γείτονα, τον συγγενή σου, το παιδί σου, τον εαυτό σου, αυτό είναι ζόρικο.

Αυτό το μποϊκοτάζ αξίζει.



tvxs