Οι αλήθειες για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά: “Φαγώθηκε “ένας σκασμός λεφτά από το 1996 ως το 2002”

Ο ΑΝΥΕΘΑ Δημήτρης Βίτσας στη συζύτηση που έγινε στη Βουλή για την τύχη των Ναυπηγείων,διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να ζήσουμε το απίθανο: πλοία του Στόλου να επισκευαστούν σε ξένα ναυπηγεία. Διαβεβαίωσε ακόμη ότι δεν πρόκειται ούτε  να ναυπηγηθούν νέα πλοία σ΄ άλλα Ναυπηγεία πλην των ελληνικών.

Το Λιμενικό Σώμα πάντως να επισημάνουμε έδωσε πριν μερικά χρόνια επί υπουργίας Μ.Βαρβιτσιώτη στο υπουργείο Ναυτιλίας παραγγελία σε κροατικό ναυπηγείο,για τη ναυπήγηση έξι σκαφών του ΛΣ,από τα οποία παραλάβαμε τα δύο,πριν αυτό πτωχεύσει.

Τα δικά μας ναυπηγεία δεν μπορούσαν να πάρουν τη δουλειά λόγω των προβλημάτων που υπάρχουν με το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς και με τα πρόστιμα της ΕΕ.

Νομίζουμε ότι η πιο εμπεριστατωμένη ομιλία που έγινε στη Βουλή,για τα Ναυπηγεία, ήταν αυτή του μέλους του ΔΣ του σωματείου Τρίαινα,Νίκου Πετρόπουλου, ο οποίος εργάζεται στο Ναυπηγείο από το 1979:

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ (Μέλος του Σωματείου Εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά «Η Τρίαινα»): 

Έχω 38 χρόνια συνεχόμενα στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στο ναυπηγείο.

Έχω ζήσει όλα τα ιδιοκτησιακά καθεστώτα.

Είμαι από το 1979 και για να βοηθήσω, επειδή άκουσα πάρα πολλά από τους Βουλευτές, πιστεύω ότι ήταν καλοπροαίρετα όλα.

Ήθελα, λοιπόν, να σας πω ότι από το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά συγκεκριμένα έχουν περάσει μέχρι σήμερα 90.000 εργαζόμενοι, έχουν επισκευαστεί και έχουν κατασκευαστεί κοντά στις 14.000 διαφορετικά πλοία.

Ο Σκαραμαγκάς έχει φτιάξει τα βαγόνια για τον ΟΣΕ, για τον ΗΣΑΠ, για το Μετρό.

Ο Σκαραμαγκάς έχει φτιάξει τις οροφές του Πανεπιστήμιου της Πάτρας, τις μεταλλικές κατασκευές για το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, για το Άζωτο, έχει φτιάξει ό, τι μπορείτε να φανταστείτε. Είναι αμαρτία η κατάσταση η σημερινή που ζει και τη ζει χωρίς να φταίει συγκεκριμένα κάποια πολιτική παράταξη. 

Το πρόβλημα ήταν από το 1985.

Εκεί ξεκίνησε η μεγάλη κατρακύλα του Σκαραμαγκά.

Τότε απασχολούσε 5.500 κόσμο, είχε ταυτόχρονα 18 πλοία μέσα στον χώρο του για επισκευή.

Έπεσε η κρίση που έπεσε στη ναυσιπλοΐα και ζητήθηκε να γίνουν απολύσεις.

Το Σωματείο τότε -και σωστά- δεν αποδέχθηκε να γίνουν απολύσεις και ζήτησε άλλα μέτρα.

Δεν το δέχτηκε ο ιδιώτης και βρέθηκε ξαφνικά το Κράτος να του δώσει τότε 15 εκατομμύρια δολάρια για να φύγει.

Από εκεί, λοιπόν, το Ναυπηγείο πέρασε ένα διάστημα που το είχε η ΕΤΒΑ.

Δάνειζε η ΕΤΒΑ το Ναυπηγείο με 30% και 35% και έφτασαν τα χρέη του να είναι στον ουρανό, χωρίς να φταίει κανείς άλλος.

Δηλαδή, το κράτος που είχε την ΕΤΒΑ δάνειζε με 30% και 35%.

Ερχόμαστε, λοιπόν, την περίοδο του 1997 μέχρι το 2002 που το Ναυπηγείο πήρε από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα ένα «σκασμό» χρήματα, για να γίνουν επενδύσεις στο χώρο και να γίνει ένα ναυπηγείο, όπως θα ήταν η NASA σήμερα.

Τα λεφτά αυτά φαγωθήκαν αυτή την περίοδο 1996-2002 και ζητάμε τώρα από την κυβέρνηση τη σημερινή, από τη χθεσινή, από την προχθεσινή να μας λύσει το πρόβλημα.

Αν μεταξύ σας δεν βρείτε μια άκρη, να καθίσετε όλοι στο τραπέζι, να αναλογιστεί ο καθένας και να γίνει μια αυτοκριτική, να πάρει τις ευθύνες του και να προχωρήσουμε ενωμένοι, θα φτάσουμε στο σημείο τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, της Ελευσίνας και του Νεωρίου, όχι απλώς να κλείσουν, να ερημώσουν τελείως και μια χώρα σαν τη δική μας, με τη μεγαλύτερη ναυσιπλοΐα, να μην μπορεί να κατασκευάσει και να επισκευάσει ένα εμπορικό πλοίο και τα πλοία στα οποία σήμερα προΐσταται πολιτικά ο Υπουργός κ. Βίτσας, να φτάσουμε στο σημείο να τα στείλουμε στην Τουρκία για επισκευή.

πηγη