Ὑπονομεύοντας κι ἐξαπατώντας ὅλους τοὺς ἐπομένους

Ἡ φιλομνημονιακὴ φιλοσοφία προωθεῖ μὲ κάθε μέσον τὴν ἰδέα ὅτι ἡ σημερινὴ κοινωνία πρέπει νὰ πληρώσῃ τὶς συνέπειες ἀπὸ τὸν σπάταλο βίο τῆς προηγουμένης.

Ὑποστηρίζει ὅτι οἱ θυσίες ἐπιβάλλονται σήμερα πρὸ κειμένου νὰ ἐξασφαλισθῇ ἡ εὐημερία τῶν μελλοντικῶν γενεῶν.
Ὡστόσο, μὲ τὴν λιτότητα δὲν τιμωροῦνται ὅσοι ὑπερκατανάλωσαν, ἀφοῦ αὐτοὶ συνεχίζουν, ἀκόμη καὶ σήμερα, νὰ περιφέρουν ἐπιδεικτικὰ τὸν συσσωρευμένο πλοῦτο τους.
Ἀντίθετα, πλήττονται κυρίως μισθωτοὶ καὶ συνταξιοῦχοι, ποὺ δὲν ἔλαβαν μέρος σὲ κάποιαν «ἑορτή» οὔτε κἂν ἐκ τοῦ μακρόθεν καὶ ἰδίως νέοι, ποὺ δὲν ἔχουν κἂν προλάβει νὰ ὑπάρξουν. Ἐξ ἄλλου, ἡ σαρωτικὴ ἐπέκτασις τῆς ἀνεργίας σήμερα δὲν ἐξασφαλίζει τὶς μελλοντικὲς γενεές, ἀλλὰ τὶς ὑπονομεύει.
Ἡ δραματικίτερη συνέπεια τῆς σημερινῆς κρίσεως εἶναι ἡ ἐξόντωσις τῶν νεανικῶν πληθυσμῶν, ποὺ ὅμως σὲ αὐτοὺς ἐναποτίθεται, εἴτε τὸ θέλουμε εἴτε ὄχι, τὸ μέλλον.
Τίεἴδους μέλλον μπορεῖ νά προετοιμάζεται σήμερα, μέ τήν ἐξόντωση αὐτῶν πού προορίζονται, ἐστὧ καὶ μόνον λόγῳ ἡλικίας, νά τό ἀναλάβουν;

Τσουκαλᾶς Παναγιώτης
εἰκόνα
filonoi.gr