Εβραϊκό Πάσχα – Καμία σχέση με την ελληνική Ανάσταση

Διαβάστε την αλήθεια

Μεγάλη εορτή του Ιουδαϊσμού (Πεσάχ = διάβαση, στα εβραϊκά), σε ανάμνηση της υποτιθέμενης εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο και της διάβασής τους από την Ερυθρά θάλασσα προς τη Γη της Επαγγελίας του Γιαχβέ.
Η λέξη Πάσχα είναι ελληνοποιημένη απόδοση της εβραϊκής Πεσάχ, κανονικά πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «Ανάσταση» ή «Λαμπρή».
Εορτάζεται κάθε χρόνο από τη δύση του ηλίου της 15ης του μηνός Νισάν έως το βράδυ της 21ης του αυτού μηνός (10-17 Απριλίου το 2017), με πρωινές και βραδυνές ακολουθίες στις συναγωγές.
Στο πασχαλινό τραπέζι υπάρχουν τα σύμβολα της ιστορίας του εβραϊκού Πάσχα: Το αρνί, ως θυσία στον Θεό για την απελευθέρωσή τους, το βρασμένο αυγό, που συμβολίζει το δεύτερο ναό που υπήρχε στην Ιερουσαλήμ, τα πικρά χόρτα (χαζαρέτ ή μαρόρ).
Και τις επτά ημέρες που διαρκεί η γιορτή του Πάσχα καταναλώνεται άζυμος άρτος. Κι αυτό γιατί όταν εγκατέλειψαν την Αίγυπτο δεν είχαν χρόνο να περιμένουν το ζυμάρι να φουσκώσει. Το έψηναν αζύμωτο πάνω στις καυτές πέτρες της ερήμου.
Με απόφαση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, το 325, το Πάσχα ορίστηκε να εορτάζεται σ' όλη την Χριστιανοσύνη την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το εβραϊκό Πάσχα, προκειμένου να τηρείται η σειρά των γεγονότων.
Το δικό μας «Πάσχα» φυσικά αφορά την Ανάσταση του Θεανθρώπου. Ωστόσο κάποια έθιμα εισάχθηκαν και σε εμάς, πακέτο με την Παλαιά Διαθήκη. η οποία έρχεται σε σύγκρουση με τα Λόγια του Χριστού.
Αυτό προφανώς δεν ακυρώνει την Σταυρική Θυσία του Χριστού.
el.gr