Γνωστός Ιταλός ψυχίατρος: «Ο Μακρόν είναι ψυχοπαθής και ως εκ τούτου εξαιρετικά επικίνδυνος» (video)

Το βίντεο που θα δείτε παρακάτω είναι στα ιταλικά με γαλλικούς υπότιτλους. Εμφανίστηκε σε γαλλικά sites αρχικά και τώρα έχει γίνει δημοφιλές στα κοινωνικά δίκτυα (546.367 προβολές μέσα σε 3 ημέρες). Μια πολύ γρήγορη αναζήτηση από την Google
δείχνει ότι ο Δρ Adriano Segatori (σημειώστε ότι το βίντεο γράφει λάθος το όνομά του) είναι ένας γνωστός ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής στην Ιταλία. Κάνει μια ανάλυση του Emmanuel Macron που είναι τόσο συναρπαστική και αξιόπιστη, αλλά και τρομακτική στις επιπτώσεις της για τη Γαλλία, αν ο Macron κερδίσει, τρομακτική και για τον ίδιο τον Macron, εάν χάσει τον αυτοέλεγχο του. Αλλά ο Macron καθοδηγείται και ελέγχεται από πολλούς ανθρώπους, τη σύζυγο / μητέρα του φυσικά, και εκείνους που τον ετοίμαζαν και τώρα τον προωθούν για το Élysée...

Λέει ο Δρ Segatori στο βίντεο: 

- Η ανάλυση που έχω κάνει προέρχεται τόσο από εικόνες που έχω στην κατοχή μου, όσο και από τη βιογραφία που προβάλει ο ίδιος ο υποψήφιος. Ο νεαρός Εμμανουέλ Μακρόν γνώρισε σε ηλικία 15 ετών μια σοβαρή σεξουαλική επιθετική συμπεριφορά μέσω της δασκάλας του Brigitte, η οποία ήταν τότε 39 ετών. Αντί για το ρόδινο όραμα αυτής της «μεγάλης αγάπης» που θα μπορούσαμε να ορίσουμε γκροτέσκα ως ένα αποκαταστατικό γάμο (προκειμένου να επιδιορθωθεί ο βιασμός), βλέπω απεναντίας το γεγονός ότι η ανάπτυξη του Εμμανουέλ Μακρόν μπλοκαρίστηκε πρόωρα στην εφηβεία του λόγω μιας πράξης αποπλάνησης που ήταν ψυχική και σωματική. Αυτό που συνέβη ήταν ότι τόσο το ταμπού όσο και το όριο παραβιάστηκαν, αυτό το όριο που θέτει το ταμπού. Έτσι, η πρώτη παράβαση ήταν η πεποίθηση ότι όλα επιτρέπονται. Φυσικά, αυτό το συναίσθημα του να είσαι παντοδύναμος έλαβε χώρα μέσα στην καλοδιατηρημένη αστική κοινωνία της Amiens, στη βόρεια Γαλλία. Εάν η ένωση αυτή είχε πραγματοποιηθεί σε ένα προλεταριακό κοινωνικό περιβάλλον, το περιβάλλον που ο Μακρόν βαθύτατα περιφρονεί, ο Μακρόν θα είχε καταστραφεί και θα ήταν υπό την επίβλεψη των κοινωνικών υπηρεσιών και η Brigitte θα ήταν στη φυλακή. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Έχουμε να κάνουμε με ένα πρόβλημα παιδεραστίας. Μόλις παραβιάστηκαν τα όρια του ταμπού, ενθαρρύνθηκε η ιδέα της παντοδυναμίας, που είναι κοινή σε όλα τα παιδιά. Μέχρι που ξεπέρασε μια σωστή κατανόηση της πραγματικότητας και ενισχύθηκε από τα πνευματικά του δώρα, προέβαλε τους προσωπικούς του περιορισμούς. Το παράδοξο είναι ότι φαίνεται φυσιολογικός, αλλά έχουμε μια περίπτωση πλήρους ναρκισσισμού.

- Από νέος ο Macron καλλιέργησε μια φιλοδοξία που είναι πέρα ​​από το φυσιολογικό. Χρειάζεται την προσοχή και τον θαυμασμό των άλλων για να αντισταθμίσει το σύμπλεγμα κατωτερότητάς του. Έτσι έχουμε να κάνουμε με τρία παραδείγματα που καθορίζουν ένα συγκεκριμένο είδος προσωπικότητας: 1) την ιδέα ότι δεν υπάρχουν όρια 2) ένα αίσθημα παντοδυναμίας από την παιδική ηλικία, αλλά ακόμη περισσότερο από την ενηλικίωση 3) έναν ναρκισσισμό που μπορεί να οριστεί με ακρίβεια ως κακόβουλος. Αυτό παρέχει τη δομή της ψυχοπαθητικής συμπεριφοράς, γιατί έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο - τον Εμμανουέλ Μακρόν - του οποίου το ψυχικό μακιγιάζ καθορίζεται απολύτως ως ψυχοπαθητικό. Η λέξη "psychopath" (ψυχοπαθής) δεν είναι προσβολή. Μία μεγάλη Αμερικάνα ψυχαναλύτρια, η Nancy MacWilliams, εξηγεί κυριολεκτικά ότι ένας ψυχοπαθής μπορεί να φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα στην αμερικανική κυβέρνηση. Έτσι φυσικά ο ψυχοπαθής μπορεί να είναι αποκλίνων, αλλά αν είναι καλά οργανωμένος από πολιτιστική και κοινωνική άποψη, μπορεί επίσης να φτάσει στα ύψη της κυρίαρχης τάξης στην πολιτική ή στην οικονομία - πράγμα που συμβαίνει στην περίπτωση που μελετάμε.

- Η ψυχοπαθητική προσωπικότητα χαρακτηρίζεται από ένα άπειρο φάσμα σημείων αναφοράς, για παράδειγμα: γοητεύεται με το επιφανειακό, έχει την ικανότητα να προσελκύει, ανησυχεί για τις αντιπαραθέσεις. Το βλέπουμε αυτό στα χτυπήματα υστερίας του Macron, όταν ο θαυμασμός πέσει, υπογραμμίζοντας τις αδυναμίες της ταυτότητάς του. Αυτή η υστερία χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον του για θεατρικότητα, κάτι που δεν μπορεί να αγνοηθεί - μια ενοχλητική σύμπτωση – η προσωπική του ιστορία με την δασκάλα του - που δίδαξε το δράμα. Ο ψυχοπαθής δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης, αλλά τα καταφέρνει μέσα από τη γοητεία που ασκεί προσπαθώντας να πείσει τον συνομιλητή του. Δεν έχει τύψεις. Όταν μιλάει για τους φτωχούς ή προσβάλει τους εργάτες της βόρειας Γαλλίας, αποκαλώντας τους υποτιμητικά καπνιστές και αλκοολικούς, όταν δυσφημεί τις γυναίκες, κατεβάζοντάς τες στο επίπεδο των ανίδεων, επιστρέφουμε στις ιδέες που εξήγησε πλήρως ο Jacques Lacan (Ζακ Λακάν, γνωστός Γάλλος ψυχαναλυτής και ψυχίατρος, 1901 – 1981). Είναι αλήθεια ότι δεν ήθελε να πει αυτά τα πράγματα αλλά το υποσυνείδητο του μίλησε γι’ αυτόν. Γιατί πιστεύει σε αυτό που λέει και δεν μπορεί να εμποδίσει τον εαυτό του να το εκφράσει. Ο Macron υπερασπίζεται τον εαυτό του μεταβάλλοντας την έννοια των δηλώσεών του - αλλά ποτέ δεν εκφράζει τύψεις - γιατί ποτέ δεν αισθάνεται ένοχος.

-  Έτσι ποιο είναι το πρόβλημα από ψυχιατρική άποψη; Ποιος είναι ο κίνδυνος με μια προσωπικότητα όπως αυτή; Απαντώ ότι δεν υπάρχει αμφιβολία: ο Εμμανουέλ Μακρόν, όπως όλοι οι ψυχοπαθείς, είναι εξαιρετικά επικίνδυνος. Ένας Αμερικανός διανοούμενος που ειδικεύεται - ας το ονομάσουμε στις «καλά ενοποιημένες διαταραχές» σε διάσημους ανθρώπους - κυριολεκτικά είπε: «Ο κατά συρροήν δολοφόνος καταστρέφει οικογένειες, ενώ οι ψυχοπαθείς στις κορυφές της πολιτικής και της οικονομίας καταστρέφουν κοινωνίες». Έτσι, με ποιο τρόπο είναι επικίνδυνος ο Macron; 1) Όπως όλοι οι ψυχοπαθείς, ο Macron έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. 2) Στον Macron δεν αρέσει η Γαλλία και δεν αγωνίζεται για τον λαό της Γαλλίας. 3) Ο Macron αγαπά πολύ τον εαυτό του και αγωνίζεται να κρατήσει την εύθραυστη ταυτότητά του. Για αυτόν, η συγκρουσιακή κατάσταση με την Marine Le Pen δεν είναι μόνο πολιτική σύγκρουση. Δεν μπορεί να δεχτεί ότι μια γυναίκα - η Marianne, το σύμβολο της Γαλλίας - είναι ο ανταγωνιστής του. Χρειάζεται μια στοργική μητέρα. Οποιαδήποτε άλλη σχέση με μια γυναίκα είναι δύσκολο να την δεχτεί. Επομένως, αυτή η αστάθεια είναι πολύ επικίνδυνη, διότι όπως και με όλους τους ψυχοπαθείς που δουλεύουν μόνο για τους εαυτούς τους και που θεωρούν τους άλλους ως όργανα της μεγάλης τους μεγαλοπρέπειας, υπογραμμίζει το βαθμό στον οποίο μια χώρα όπως η Γαλλία βρίσκεται σε κίνδυνο από έναν υποψήφιο αυτού του τύπου.

 ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή