Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ιστορία του άστεγου που βρήκε σπίτι και δουλειά χάρη στο facebook! (ΦΩΤΟ)

Ένα post στο Facebook κατάφερε να αλλάξει τη ζωή του Παύλου. Ο Παύλος ήταν ένας από τους πολλούς άστεγους της Αθήνας, ο οποίος κατάφερε να βρει να σπίτι αλλά και δουλειά χάρη στην κινητοποιήση των χρηστών του Facebook.
Ο Παύλος κοιμόταν για καιρό στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ωστόσο, όλα αυτά μέχρι να τον δει ο Στέφανος Ξενάκης. Ο Στέφανος «ανέβασε» την φωτογραφία του στο Facebook και έγραψε: «Τον είδα έξω από το supermarket.
Η αξιοπρέπειά του μου κίνησε την περιέργεια. Τον ρώτησα τι μπορούσα να του αγοράσω για να φάει και μου είπε ταπεινά μια τυρόπιτα παρακαλώ. Βγαίνοντας πιάσαμε την κουβέντα.

Ζήτησα άδεια για να τον φωτογραφίσω. Λέγεται κος Παύλος, δεν έχει οικογένεια, κατέληξε άνεργος και τα βράδια κοιμάται στο Ελληνικό στο παλιό Αεροδρόμιο όπου οι φύλακες κάνουν τα στραβά μάτια και το επιτρέπουν. Μου είπε ότι έχει κάνει όλες τις δουλειές, από υπάλληλος γραφείου μέχρι και οικοδομή. Όποιος από εσάς έχει κάποια απασχόληση για τον Κο Παύλο (το Κ με κεφαλαίο) ας επικοινωνήσει μαζί μου στο inbox να του δώσω το κινητό του. Νομίζω η εικόνα μιλάει από μόνη της».

Και τελικά συνέβη το απίστευτο… Ένας συμπολίτης μας βοήθησε τον Παύλο. Τα ευχάριστα νέα έκανε γνωστά ο ίδιος ο Στέφανος με ένα νέο post.
«Ο Παύλος βρήκε σπίτι κι έχει ήδη πολλές προτάσεις για δουλειά χάρις στην συγκλονιστική κινητοποίηση όλων σας. Από χθες μένει στο σπίτι ενός Ανθρώπου (με Α κεφαλαίο) που ατύχησε τον τελευταίο χρόνο και πλέον ο Παύλος είναι η καινούργια του οικογένεια. Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους σαν τον Παύλο που χρειάζονται τη βοήθειά μας. Ο Θεός ή σε ό,τι πιστεύει καθένας είπε να κοιτάμε την ψυχή του άλλου κι όχι το διαβατήριό του.

Έτσι και χθες όλοι μαζί κοιτάξαμε την αγνή ψυχή αυτού του ανθρώπου όπως αποτυπώνεται στα δυο πονεμένα του ματάκια. Έλαβα πάνω από 100 μηνύματα στο inbox από ανθρώπους που ζητούσαν το κινητό του Παύλου για να βοηθήσουν. (συγχωρέστε με εάν δεν πρόλαβα να απαντήσω σε όλα ακόμα) Τα πιο συγκινητικά ήταν ανέργων συνανθρώπων μας που θέλησαν να μοιραστούν το υστέρημά τους για να βοηθήσουν.

Ο παράδεισος είναι εδώ. Είναι ο άγνωστος που περιμένει μια καλημέρα, ο περιπτεράς που περιμένει ένα ευχαριστώ, το ζωάκι που περιμένει ένα χάδι, ακόμα και το άδειο πλαστικό μπουκάλι που περιμένει κάποιον να το βάλει ξανά σπίτι του, στον μπλε κάδο. Το να δίνεις είναι ευλογία. Το ζήσαμε όλοι χθες. Κάποιοι μου είπαν ότι ο Παύλος ήταν τυχερός που τον βρήκα. Πιο τυχερός είμαι εγώ που με βρήκε και με ευλόγησε να ζήσω αυτό που έζησα χθες».