Η Ψηφιακή Καταιγίδα: Αναισθητοποιώντας το Ανθρώπινο Μυαλό

”Η χρονική συμπίεση, όπως τεχνικά ονομάζεται, είναι ένα γεγονός που τροποποιεί συγκεκριμένα την καθημερινή ζωή όλων μας ταυτόχρονα. Εν όψει αυτής της επιτάχυνσης της καθημερινής ζωής, ο φόβος έχει γίνει ένα περιβάλλον ακόμα και σε καιρό ειρήνης.

Ζούμε στο ατύχημα του πλανήτη, το ατύχημα του στιγμιαίου ταυτόχρονου και της διαδραστικότητας που έχουν αποκτήσει πλέον το πάνω χέρι σε συνήθεις δραστηριότητες … Με τα φαινόμενα στιγμιαίας αλληλεπίδρασης, υπήρξε μια πραγματική αντιστροφή, αποσταθεροποιώντας τη σχέση των ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων και του χρόνου που προορίζεται για την αντανάκλαση για χάρη των ρυθμισμένων αποκρίσεων που παράγονται από το συναίσθημα … Προώθηση της προόδου σημαίνει ότι είμαστε πάντα πίσω: στο διαδίκτυο υψηλής ταχύτητας, στο προφίλ μας στο Facebook, στα εισερχόμενα e-mail μας. Υπάρχουν πάντα ενημερώσεις που πρέπει να γίνουν: είμαστε τα αντικείμενα καθημερινού μαζοχισμού και υπό συνεχή ένταση” – Η Διοίκηση του φόβου, Paul Virillio. Η ηλεκτρομαγνητική / ψηφιακή καταιγίδα που προέρχεται από την τηλεόραση, τον υπολογιστή και τις οθόνες κινητών τηλεφώνων κατακλύει τις νευρικές οδούς του εγκεφάλου πνίγοντας τις συνάψεις. Οι άγριοι ​​ψηφιακοί άνεμοι από την θύελλα στρίβουν και κουδουνίζουν τους άξονες, τους νευρώνες και τους δενδρίτες σαν τους ανέμους από μια ισχυρή καταιγίδα που ψαλιδίζει τα φύλλα των δέντρων και κάμπτει τα κλαδιά πέρα δώθε. Τα χτυπήματα της αστραπής από αυτήν την ψηφιακή καταιγίδα διακόπτουν τυχαία συνδέσεις στον εγκεφαλικό φλοιό, ακριβώς όπως μια αστραπή ακρωτηριάζει βίαια τα άκρα από ένα δέντρο. Και, μερικές φορές, το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και τα συστατικά του, τώρα έχοντας μεταφραστεί σε εικόνες, ήχους και κείμενα, συντρίβονται στο φλοιό του εγκεφάλου στέλνοντας κύματα σοκ μέσα από ολόκληρη τη δομή του εγκεφάλου προς τα κάτω στη βάση της σπονδυλικής στήλης. Ο εγκεφαλικός φλοιός έχει μεταφερθεί στον κάδο απορριμμάτων. Η Νέα Κοκαΐνη; Η ψηφιακή καταιγίδα, αν και τελικά επιζήμια, τονώνει. Σπεύδει να βρει τον επικλινή πυρήνα και τον πλημμυρίζει με ντοπαμίνη που ο ιππόκαμπος, με τη σειρά του, «απομνημονεύει», ως ταχύ ερέθισμα για ικανοποίηση ή ευχαρίστηση. Η αμυγδαλή, στη συνέχεια, «καταγράφει» το γεγονός διασφαλίζοντας το γεγονός ότι η ανθρώπινη απάντηση «προγραμματίζεται» να βρει ευχαρίστηση και, πράγματι, την αναζητά έξω απεγνωσμένα. Ο εγκέφαλος κάνει επανεκκίνηση στον εαυτό του και το ίδιο κάνει και το ανθρώπινο πρόσωπο του. Εθισμός ακολουθεί και άνθρωποι / μυαλά αλλάζουν. Η ψηφιακή καταιγίδα σχηματίζει ένα «νέο εγκέφαλο» και, ως εκ τούτου, ανθρώπινο χαρακτήρα. Η μεταμόρφωση γίνεται πλήρης. Ίσως είναι όλα σχέδιο εξέλιξης. Αλλά ενδιαφέροντα συμπτώματα εμφανίζονται δείχνοντας ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μετάβαση σε κατώτερα επίπεδα. Ο εθισμός στη ψηφιακή καταιγίδα είναι τόσο μεγάλος ώστε ο εγκέφαλος δημιουργεί ένα τιμωρητικό μηχανισμό λαχτάρας: ανασφάλεια σύνδεσης. Το συναίσθημα του είναι ο φόβος, ο φόβος ότι δεν είναι συνδεδεμένος, ή δεν τον βλέπουν, ή δεν συμμετέχει στην κοινωνική σκηνή. Είναι ο φόβος ότι λείπει από τον καθημερινό on-line κόσμο και είναι απών από το να σχολιάσει τα τελευταία τυχαία κείμενα, εικόνες ή ήχους. Για να εξαλείψει την ανασφάλεια σύνδεσης ο εγκέφαλος δημιουργεί έναν εθισμό που μοιάζει με την φρενήρη αναζήτηση ενός εξαρτημένου κοκαΐνομανή για περισσότερο σνιφάρισμα. Μην με βλέπεις, μην με Αγγίζεις, Διάβασέ με Μπορείτε να το δείτε στις μητέρες και τους πατέρες που ωθούν τα παιδιά τους κάτω στο πεζοδρόμιο μιλώντας στο κινητό τηλέφωνο, αντί να μιλούν στο παιδί. Τι αποθηκεύει αυτό το παιδί στον εγκέφαλο; Κουτσομπολιό; Συνταγές; Σπορ; Ή κατά τη διάρκεια του οικογενειακού δείπνου, όπου οι ενήλικες και τα παιδιά αισθάνονται υποχρεωμένοι να ελέγξουν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή να πάρουν κλήσεις μην επιθυμώντας να είναι offline για 60 λεπτά στο γεύμα της Κυριακής. Ακόμη χειρότερα, οι οικοδεσπότες του δείπνου πρέπει να υπενθυμίζουν στους χρήστες κινητών τηλεφώνων ”παρακαλούμε βάλτε στο αθόρυβο τα κινητά σας τηλέφωνα” σαν σε κινηματογραφική αίθουσα. Και περπατώντας στο δρόμο, η ικανότητα να πεις «καλημέρα ή καλησπέρα» έχει διαβρωθεί καθώς όλοι φαίνεται να λειτουργούν με μια συνομιλία μέσω του κινητού τηλεφώνου ή κοιτάζοντας προς τα κάτω το email. Είναι ένας κόσμος ανθρώπων που περπατούν με τα κεφάλια τους προς τα κάτω στο δρόμο. Το κεφάλι τους προς τα κάτω σε ανελκυστήρες, γραφεία, ακόμη και σε στασίδια εκκλησίας την Κυριακή. Ο εγκέφαλος είναι σε παύση και λειτουργίες στοχαστικής σκέψης του εγκεφάλου έχουν υποβαθμιστεί και υπάρχουν όπως εγκαταλελλειμένα και σκουριασμένα σιδηροδρομικά κομμάτια. Ο εγκέφαλος έχει αντικαταστήσει αυτά τα δύο στοιχεία με ένα μηχανισμό αντανακλαστικής απάντησης από το ασυνείδητο και αφιλτράριστο μυαλό. Όταν σας παίρνει ο ύπνος, ή στα όνειρά σας, «βλέπετε» κείμενα να κυλάνε κατακόρυφα / οριζόντια (και μπορείτε να διαβάσετε ορισμένα από αυτά), ή παρατηρείτε εικόνες οθονών υπολογιστή με δεδομένα που εμφανίζονται (τα οποία μπορείτε να ερμηνεύσετε), ο εγκέφαλός σας και εσείς έχετε αλλοιωθεί. Και όταν θα παρατηρήσετε ότι αυτές οι εικόνες αρχίζουν να εμφανίζονται σε επαναλαμβανόμενα όνειρα σας και φαίνεται να μεταβάλλουν τη βαθύτατη συνείδησή σας, ίσως είναι καιρός να αναζητήσετε καταφύγιο από την ψηφιακή καταιγίδα. Σκεφτείτε το, αν μπορείτε.


Πηγή: http://www.globalresearch.ca/the-digital-storm-blowing-away-the-human-mind/5577263

offtherecord.net.gr