Ζώντας λίγο πρὸ τοῦ τέλους…

 

Προετοιμαζόμεθα γιὰ τὴν καινούργια ἀρχή…
  …ποὺ ὅμως, ὅπως κάθε ἀρχή, θὰ περάσῃ μέσα ἀπὸ ἕνα ὀδυνηρότατον τέλος!
Ὅλοι μας, μὰ ὅλοι μας, γνωρίζουμε μέσα μας πὼς κάτι μεγάλο, δυσάρεστο μὰ καὶ σημαντικὸ ἔρχεται.
  Κάτι ποὺ θὰ μᾶς ὑποχρεώσῃ νὰ ἀλλάξουμε τὶς ὀπτικές μας, τὴν στάσιν ζωῆς μας καὶ τὶς προτεραιότητές μας.
  Κάτι ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήση μέσα ἀπὸ τὰ μονοπάτια τοῦ θανάτου στὴν Ζωή!!!
Οὐδέποτε μάθαμε τὸ τὶ σημαίνει, ἐπακριβῶς, ἡ ἔνοια τῆς Ζωῆς, ἐφ΄ ὅσον πάντα διαβιούσαμε ὑπὸ καθεστὼς ἀγνοίας, λήθης καὶ δουλείας. Γιὰ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο καὶ δὲν μποροῦμε σήμερα νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ἡ «Πύλη» ποὺ θὰ …«διαβοῦμε» θὰ εἶναι αὐτὴ ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήση ἐκεῖ ποὺ πράγματι χρειαζόμεθα.
  Μὰ ὅταν ἀγνοῇς τὸ πέρας τῆς διαδρομῆς, προσκολλᾶσαι ἐπάνω σὲ αὐτὸ ποὺ ἔχεις ἤδη, ὅσο κι ἐὰν εἶναι σκληρό, τραχὺ καὶ ἀπάνθρωπο, ἀπὸ φόβο κι ἀγωνία γιὰ τὸ ἄγνωστον. 
Ὁ κόσμος μας, κατὰ πῶς τὸν γνωρίζαμε, ὄχι μόνον τελειώνει, ἀλλὰ κυριολεκτικῶς ἰσοπεδώνεται, γιὰ νὰ χαθῇ στὶς σκόνες, κάτω ἀπὸ τόνους ἐρειπίων. Θὰ διαφύγουν αὐτῆς τῆς ἰσοπεδώσεως μόνον ὅσοι ἀποφασισμένοι καὶ τολμηροὶ ἀποφασίσουν νὰ διαβιοῦν τὶς «Πῦλες» ποὺ ὁδηγοῦν στὴν τελικὴ εὐθεία γιὰ τὴν ἀνάκτησιν τοῦ δικαιώματος στὴν Ζωή.
  Ὁ πόνος καὶ ὁ κόπος ποὺ θὰ καταβληθῇ εἶναι ὑπερβολικὰ ὑψηλοί, μὰ ἀξίζει πράγματι νὰ τὰ  τολμήσουμε, ἐφ΄ ὅσον αὐτό, τὸ μέγιστον δικαίωμα τῆς Ἀνθρωπότητος, ὀφείλουμε, ἐπὶ τέλους, στοὺς ἐαυτούς μας, στὴν Ἱστορία μας και στὸ μέλλον τῆς Ἀνθρωπότητος, νὰ τὸ ἀνακτήσουμε.
Φιλονόη
εἰκόνα